De eerste kerst van zijn leven is weer achter de rug. Jorrit heeft zich als de voorbeeldige schoonzoon, eh... kleinzoon gedragen. Zowel thuis, als in Houten als in Harmelen. En nu ligt ie lekker te pitten, want hij moet goed uitgerust zijn... morgen is namelijk de grote dag...
hij mag morgen (vrijdag) voor het eerst een paar uur gaan wennen op het Kinderdagverblijf het Boshuis in Baarn, op het terrein van Amerpoort waar ik vanaf volgende week weer 2 dagen in de week ga werken. Op maandag zal ik weer op de Wissel gaan werken. Op die dag heeft Mike papa-dag. Op 7 januari voor het eerst en dan mag hij gelijk met onze vent naar het consultatiebureau!
Inmiddels is bekend dat er in onze omgeving opnieuw een baby-boom gaat plaatsvinden halverwege volgend jaar! In elk geval komt er nog een neefje of nichtje bij begin juni, want ome Elias en tante Mathilde verwachten ook een kleine spruit. Twee bevriende stellen meldden ons deze week dat zij ook in blijde verwachting zijn! In de straat wachten we nog op 2 speelkameraadjes voor Jorrit, maar die vinden het blijkbaar nog lekker warm daar binnen of ze wilden perse niet met Kerst geboren worden... de ene buurvrouw is al meer dan 2 weken over tijd en de andere ruim een week... nog even afwachten dus.

Groeten, Hanne

Wat Jorrit schrijft in zijn heen-en-weer-schrift voor het Boshuis:
28 december 2007
Hallo! Vandaag mag ik voor het eerst een paar uurtjes komen wennen op hetBoshuis! Ik ben Jorrit en ik ben op 3 oktober geboren en ben dus net 12 weken jong.
Mijn mama gaat vanaf vandaag weer aan het werk op het Paramedisch Centrum van Amerpoort. Vlakbij dus! Ze gaat daar 2 dagen werken en daarom kom ik 2 dagen per week naar het Boshuis.
Zolas alle kinderen hou ik van aandacht! Ik zit/sta graag rechtop, zodat ik alles om me heen goed in de gaten kan houden met mijn grote blauwe kijkers. Alles wat beweegt of licht geeft (lampjes in de kerstboom!) vind ik prachtig!
Door de borstvoeding die ik van mama krijg, heb ik om de paar dagen 1 of meerdere spuitluiers, die ik met veel gekreun aankondig! Soms blijft het tussen de randjes van m'n luier, maar vaak spuit het er tussendoor en zit ik van top tot teen onder de gele derrie! Maar dan zet ik mijn lieftse glimlach op, want ik moest het toch even kwijt...
Mijn zachte bal met belletje erin is favoriet. Als ik die op mijn buik of tegen mijn gezicht voel, dan schater ik het uit! Gekke bekken vind ik ook interessant.
Soms heb ik last van krampjes en dan trap ik met mijn benen. Op mijn buik liggen wil wel eens helpen, maar niet gelijk na het eten... Na het eten moet ik altijd wel 1 of 2 boeren laten, het liefst rechtop over een schouder. Soms komt er dan wat melk mee, maar vaak slik ik dat gewoon weer door! Het drinken uit een fles is nog wel een beetje wennen, maar het gaat steeds beter. Wel is het nog een beetje zoeken naar de juiste hoeveelheid. Gelukkig is mama ook in de buurt voor nog een extra slokkie. Nou, ik heb er wel zin in hoor! Dagdag, ook groeten van mijn papa en mama,
Jorrit