He Kleine, hoever ben je? Ben je al bijna klaar? Wij staan te popelen hoor! Mama verveelt zich nog niet echt, maar we worden nu toch wel erg nieuwsgierig. Sinds afgelopen week wordt het nu toch ook echt wel wat zwaarder. Rare pijntjes onderin m'n buik en jouw geduw zorgen ervoor dat mama niet meer zo lekker zit, loopt, staat, ligt, slaapt... haha! Ook ben ik erg verkouden, wat natuurlijk ook niet bijdraagt aan lekker slapen...
Vandaag liggen alle enveloppen klaar met de adressen voor de geboortekaartjes. Mama heeft ze geschreven en papa heeft de postzegels geplakt. Kijk maar op de foto.

Iedereen leeft mee met deze laatste loodjes: mama krijgt kaartjes, telefoontjes, smsjes en mailtjes. Volgens mij is iedereen nieuwsgierig naar jou!
We doen nog van alles, maar moeten wel rustig aan gaan doen nu. Ook papa, want die was erg moe gisteren, hij sliep al om half 10 en was vanmorgen nóg moe! Zaterdag waren we op pad voor een uitje van papa's werk. Zijn eerste en ook jouw eerste! Papa zal er zelf wel over vertellen. Zondag was er startzondag in de kerk en 's middags zijn we nog even bij tante Frederike geweest om haar computer terug te brengen. We hadden haar al een paar keer gebeld, maar ze nam alsmaar niet op... Toen zij ons uiteindelijk terugbelde dacht ze minstens dat jij er echt aan kwam... maar papa hield haar voor de gek: hij zei wel: 'we hebben goed nieuws.....(gegil van tante Frederike)... je computer is klaar!' haha! Ze was er bijna ingetrapt.
Vanavond gaan we nog uit eten met Herbert en Angela. Misschien wel de laatste keer met jou in mijn buik... wie weet! Dat denk ik trouwens steeds hoor als ik mensen gedag zeg: misschien is de volgende keer dat we elkaar zien wel op kraamvisite...
Nou liefie, we wachten in spanning af! Blijf je niet te lang in m'n buik?! Ik wil je nu eindelijk ECHT vasthouden! Kus, mama